'Acıdım'

GALATASARAY'ın başkanlık koltuğunu işgal eden zat dün bir basın toplantısı düzenledi.
Herkes merakla bekledi.
Heralde istifasını açıklayacak diye.
Öyle ya, 2. Başkan'ı dahil yönetiminin ciddi bir bölümü "Olağanüstü seçim kongresi kararı almalıyız" diyordu işgalciye.
O ise çıktı, tam tersini yaptı.
2. Başkan'ı ve 2 yönetim kurulu üyesini daha istifaya davet etti.

Bu Galatasaray tarihinde bir ilk. Galatasaray başkanları bunu yapar ama yönetim kurulu odasında, basın toplantısında değil.

Koltuk işgalcisi "Haysiyetleri varsa, onurları varsa istifa ederler" dedi. Eğer birisi istiyor diye istifa etmemek "haysiyetsizlik ve şerefsizlikse" milyonların istifasını istediği koltuk işgalcisinin istifa etmemesinin ne anlama geldiğini de işgalcinin kendi sözlerinden anlamış olduk.

Bu arada, "Protestocuları stada almayacağız" demesine de açıklık getirdi koltuk işgalcisi.

"Uykuzuzmuş, yanlışlıkla söylemiş." Bu da 5 gün sonra aklına gelmiş. Bıraksın gitsin. İstediği yerde, istediği kadar uyusun.

Niye 5 gün sonra aklına geldi biliyor musunuz?
Pazar günü maç var. Benim daha önce yazdığım gibi Seyrantepe'ye gidecek hali yok. Stada girecek hali yok. Korkudan yapıyor bu açıklamayı. Zaten titremesinden, bardakları çanakları devirmesinden belli değil mi hali.

Başkanlık koltuğunu işgal eden zatı dinlerken gerçekten üzüldüm. O zavallı, o ezilip büzülmüş, korkmuş haline üzüldüm. Onun adına değil, takımım, kulübüm adına üzüldüm. Kendine üç beden büyük ceket giydirilmiş çocuk gibiydi hali. Acıdım.

Bu korkuyla, bu halle nereye kadar?
Bu pazar tribünler "Adnan'ı da al da git" diyecekler ona. Adnan Sezgin'ini kastederek. Ama gitmeyecek yine.
Gerekirse tribünleri satacak, yaptığı gibi. Gerekirse kongre üyelerini. Ama o koltukta oturmaya devam edecek.
Benim anlamadığım şu:

"Fahri bir görev" neden bu kadar ısrarla elde tutulmak istenir? Neden?