Çirkin kral'ın ölümünün 22. yılıSinema yönetmeni ve oyuncusu Yılmaz Güney, 1984 yılında 47 yaşındayken Paris'te yaşamını yitirdi. Soyadı Pütün olan 1937 Adana doğumlu Güney, öğrenimi sırasında maddi zorluklar nedeniyle pamuk işçiliği yaptı, gazoz ve simit sattı.![]() Türk sinemasının Çirkin Kral'ı Yılmaz Güney 9 Eylül'de Türkiye'dan kaçarak mülteci olarak yaşadığı Paris'te kansere yenik düştü. Sinema yönetmeni ve oyuncusu Güney 1937'de Adana'nın Yenice köyünde doğdu. Gerçek adı Yılmaz Pütün olan Yılmaz Güney işçilikten muhasebecilğe kadar pek çok işte çalıştı. Ankara'da Hukuk ve İstanbul'da İktisat Fakülteleri'nde okuyan Güney, bu yıllarda yönetmen Atıf Yılmaz'la tanuştı. Onun yardımıyla senaryo yazarlığı, yönetmen yardımcılığı ve oyunculukla sinemaya ilk adımlarını attı. Atıf Yılmaz'ın Bu Vatanın Çocukları ve Alageyik filmlerinde rol alan sanatçı, 1956'da yayımlanan bir öyküsünde komünizm propagandası yaptığı gerekçesiyle 1,5 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Serbest kalınca tekrar sinemaya döndü. Filmlerde fedai, kabadayı karakterlerinin canlandırdı. İkisi de Cesurdui On Korkusuz Adam, üçünü de Muhlarım gibi filmlerinde çizdiği suçluların dğnyasında kaksızlığı karşı duran karakterleri suçlular çok sevdi. 1966'da At, Avrat, Silah'la başladığı yönetmenliği Çirkin Kral'la sürdürdü. O tarihten sonra “Çirkin Kral” olarak anılmaya başlandı. 1968 tarihli Seyyit Han'da ve 1970'te çektiği Umut'ta dopu insanının profilini çizdi. 1972'de Orhan Kemal Roman Armağanı'nı alan kitabı Boynu Bükük Öldüler'in girişine yazdığı “özlediği, düşlerini kurduğu ve sevdiği” şehir Adana Umut filminin mekânı oldu. Film, Adana Altın KOZa Film Şenliği'nde en iyi filmi Fransa Grenoble Şenliği'nde Jüri Özel Ödülğ'nğ aldı. Yılmaz Güney 1972'de siyasi olaylara karıştığı iddiasıyla tekrar tutuklandı. O yıl Baba Adana Koza Film Şenliği'nde en iyi film seçildi. Ancak, ödül geri alındı. 1974'te serbest kaldıktan sonra kült filmi Arkadaş' ı çekti. Adana'da Endişe filmini çekerken Yumurtalık yargıcını öldürdüğü iddasıyla bir kez daha tutuklandı; 19 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Cezaevindeyken Sürü, Düşman ve Yol filmlerinin senaryolarına imza attı. 1981'de Isparta Cezaevi'nde kaçarak yurtdışına çıktı. Kurgusunu yeniden yaptığı Yol Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye'yi Gasto Gavras'ın Missing filmiyle paylaştı. 1983'te vatandaşlıktan çıkarılan Yılmaz Güney'in aynı yıl Fransa'da yönettiği Duvar son filmi oldu. Rol Aldığı Filmler: Tütün Zamanı, 1959 - Dolandırıcılar Şahı, 1961 – Kara Şahin, 1964 – Mor Defter, 1964 – On Korkusuz Adam, 1964 – Yaralı Kartal, 1965 – Beyaz Atlı Adam, 1965 – Ben Öldükçe Yaşarım, 1965 – Sokakta Kan Vardı, 1965 – Çirkin Kral, 1966 – Hudutların Kanunu, 1966 – Ve Silahlara Veda, 1966 – Yiğit Yaralı Olur, 1966 – Balatlı Arif, 1967 - İnce Cumali, 1967 – Kızılırmak Karakoyun, 1967 – Kozanoğlu, 1967, Kurbanlık Katil, 1967 – Azrail Benim, 1968 – Kurşunların Kanunu, 1969 – Zeyno, 1970 – Namus ve Silah, 1971 – Sahtekar, 1972. Senaryosunu Yazıp Yönettiği Filmler: Bu Vatanın Çocukları, 1959 – Alageyik, 1959 – Kamalı Zeybek, 1964 – Konyakçı, 1965 – Krallar Kralı, 1965 – At, Avrat, Silah, 1966 – Eşrefpaşalı, 1966 – Çirkin Kral Affetmez, 1967 – Belanın Yedi Türlüsü, 1969 – Piyade Osman, 1970 – Sevgili Muhafızım, 1970 – Şeytan Kayalıkları, 1970 – İbret, 1971. Senaryosunu Yazdığı Filmler: Karacaoğlan'ın Karasevdası, 1959 – Endişe, 1974 – İzin, 1975 – Bir Gün Mutlaka, 1975 – Sürü, 1978 – Düşman, 1979 – Yol, 1982. Senaryosunu Yazdığı, Yönettiği ve Oynadığı Filmler: Bendim Adım Kerim, 1967 – Pire Nuri, 1968 – Seyit Han, 1968 – Aç Kurtlar, 1969 - Bir Çirkin Adam, 1969 – Umut, 1970 – Kaçaklar, 1971 – Vurguncular, 1971 – Yarın Son Gündür, 1971 – Umutsuzlar, 1971 – Acı, 1971 – Ağıt, 1971 – Baba, 1971 – Arkadaş, 1974 - Zavallılar, 1975. Senaryosunu Yazdığı ve Yönettiği Film: Le Mur, 1983. Kitapları: Boynu Bükük Öldüler, 1971 – Hücrem, 1975 – Salpa, 1975 – Sanık, 1975 – Selimiye Mektupları, 1975 – Soba, Pencere Camı ve İki Ekmek İstiyoruz, 1977 – Seçimlerde CHP Neden Desteklenmelidir?, 1977 – Faşizm Üzerine, 1979 – Paris Komünü Üzerine, 1979, Oğluma Hikayeler, 1979. YORUM YAZIN ![]()
|
|