Papyonlu domuzlar tiyatrosu

Kur'an ve Sünnetin muhatapları olarak, kimlerle dost olup olmamamız gerektiği, kimlere meyletmememiz dahi gerektiği gayet açık bir şekilde bize ihtar edilmesine rağmen, modern denilen bu çağın girdabında türlü avuntu ve hezeyanlarla bu uyarıyı fiili hayatımıza yeteri kadar tatbik ettiğimiz söylenemez.

Bu sebeplerdir ki; asırların bize gösterdiği tecrübe ve verdiği derslere rağmen hala Batı'nın bir özgürlük ve demokrasi beşiği olduğu yalanına aldanma gafletini sergileyebiliyoruz.

Haçlı zihniyeti vahşiliğinden ve yıkıcılığından hiçbir şey kaybetmeden sadece kılık ve yöntem değiştirerek zahirdeki vahşiliğini batına iteleyerek daha sinsi ve şeytani bir mekanizma haline gelmiştir.

Son günlerin dünya gündemini oluşturan Fransa'daki Charlie Hebdo saldırısı sonrası Batı'nın ortaya koyduğu reaksiyon ve dünyaya yaymaya çalıştığı algı ve imaj çabası da bunun en açık örneklerindendir.

Hz. Muhammed'in güya karikatürlerini yayımlamış olan malum dergi çalışanlarının yine malum saldırıda ölen çalışanları üzerinden Müslümanlara terörist yaftası vurmaya çalışan Batılı güçler, içlerinde yeryüzünün en büyük katillerinin de olduğu 1 milyon kişilik yürüyüş yaparak Dünyaya bu kabulü yaymaya çalıştılar.

Katillerin ve zalimlerin mağdur taklidi yaparak, katlettikleri ve zulmettikleri insanları katil ve zalim göstermeye çalışmaları, arsızlığın, pişkinliğin ve ikiyüzlülüğün zirvesini oluşturuyor.

Suriye'de kimyasal silahla öldürülen o binlerce minik yavrunun toplu haldeki cansız bedenlerini gördüğünüzde, varil bombalarıyla ve silahlarla katledilen sivilleri gördüğünüzde aklınıza katil gelmedi mi! Terör gelmedi mi! Terörist gelmedi mi! Filistin'de katledilen bebekleri gördüğünüzde vicdanınız neyle meşguldü! Hiç mi içinizi burkmadı!

Ellerinizi ovuşturarak ve bıyık altından gülerek bu katliamları seyrediyordunuz değil mi sayın özgürlük ve demokrasi havarileri!

Mesele katliam ve katillerse, örnekleri artırmak gayet kolay. Koca bir coğrafya bunun örnekleriyle dolu.

Artık Afrika'da yer altı ve yer üstü kaynakları uğruna katlettiğiniz milyonlarca insanı, Cezayir'de katlettiğiniz milyonları, dünyanın muhtelif yerlerindeki sömürgelerinizde katlettiğiniz ve köleleştirdiğiniz milyonları saymıyoruz bile…

Nato, Birleşmiş Milletler ve benzer kuruluşlar birer haçlı karakolundan öte bir anlam ifade etmiyor.

İslam Peygamberi'nin güya karikatürlerini çizip yayınlayan dergi çalışanlarından bu işin içinde olup da ölen varsa, yapılan eylemi ve şeklini doğru görmüyor olsam dahi, şahsım adına hiçbir üzüntü duymadığımı ve onların sadece hak ettikleri yere gittiklerini düşündüğümü ifade ediyorum. Tabi eylemin kimin yap(tır)tığı mevzusu da ayrı bir muamma! Nedense 11 Eylül'ün Avrupa versiyonunun farklı bir formatına benzemiyor da değil!

Batı'nın çağdaşlığı da, demokratikliği de, özgürlükçülüğü de sadece kendinedir. Mevzu Müslümanlar olunca ucundan kan ve kin damlayan timsah dişleri derhal gün yüzüne çıkıyor.

Domuzlara papyon takıp kibarlık gösterisi yaparak onları şirin göstermeye çalışsalar da, bizim için papyonlu bir domuz ile papyonsuz bir domuz arasında hiçbir fark yoktur.

1187 yılında Kudüs'ün fethinde Sultan Selahaddin'in karşısında, Sultan Nureddin Mahmut Zengi'nin karşısında hangi zihniyet var idiyse şimdi de aynı zihniyet varlığını koruyor.

Bu kadar tecrübeden sonra artık öncelikle kendi doğrularımızı ve olmazlarımızı, dünyayı, değişiklikleri, zamanı çok daha iyi ve doğru okuyarak her şeye bakmamız gereken pencereden bakmamız ve milyonlarca insanı aptal yerine koyarak oynanan bu tiyatro oyununu bozmak artık bir zarurettir.

Umulur ki; eğri ağacın gölgesinin düzgün olamayacağını, armut ağacının elma vermesinin mümkün olamayacağını artık daha iyi anlarız.

Mağdur taklidi yapanların, planladıkları havayı arkalarında aldıktan sonra kısa vadede ne tür taarruzlara geçeceğini hep birlikte göreceğiz.

Allah'ın (C.C), nurunu muhakkak tamamlayacağını da, bireysel olarak ömrümüz kâfi etmese de medeniyet olarak muhakkak göreceğiz.