Kırıldı ruhumun kolu, kanadı sonsuzluğa uçamıyorum. Prangalara vuruldu, kitlendi umutlar. Işığa kanat çırpamıyorum.
Sonsuzluk heyecanıyla ışığa koşup ölümün sıcaklığına teslim olmak için yarışan bedensiz kelebekler ve ben sonsuzluğun koynunda uyumak için göç edemiyorum. Kelebekler intihar süsü verip aşka uçarken, ben kalıyorum.

Semada sevinçle uçan turnalar. Aşkın marşını ezberlediler. Peyderpey giden turnalar aşkın sultanına beni de götürün. Sonsuzluk memleketinin kokusunu gökyüzünde soluyan turnalar, ne olur beni de sırtlayıp götürün.

Kalmadı takatim kafesinden çıkıp ta uçamıyor ruhum. Ruhum gövdem de tutsak, bitmiyor ruhumun ve ömrümün kavgası. Durun bitmedi arzu halim bensiz uçmayın huzur ülkesine ve semada aşkla uçan turnalar sonsuzluk memleketin gidiyor. Ben kalıyorum.

Uçun güvercinler uçun barışa uçun, sevgiye, umuda uçun, ölümde bir damla olup sonsuzluğa uçun, beni de kanatlarınıza alıp aşka uçun.
Asudeyim, divaneyim aşka vurgun, sonsuzluğa sürgünüm. Huzur memleketini özlüyor, sonsuzluğu hayal ediyorum. Ve sonsuzluğun yanında denizde bir damla gibi kalıyor hayallerim. Ve güvercinler özlemle kanat çırpıp aşka uçarken ben kalıyorum.

Medet kuşların padişahı, yardım et bana gökyüzünün efendisi kimse halimi sormuyor, görmüyor hasretimi ne kelebekler halden anlıyor ne de turnalar, güvercinler.
Kırıldı ruhumun kolu, kanadı aşka uçamıyorum, sonsuzluk diyarına gidemiyorum. Ve kuşların şahı zümrüdü Anka uçup aşkla sonsuzluğa gidiyor. Ruhum bedenimde tutsak ve ben kalıyorum.

0